Marzena Michałek
Dziennikarka, psychotraumatolożka, PR-owczyni. Autorka i redaktorka artykułów oraz książek z zakresu medycyny stylu życia, geriatrii, gerontologii, w szczególności związanych z dysfunkcjami dna miednicy. Od 2018 r. pierwsza redaktor w Warszawskim Miesięczniku Seniorów #POKOLENIA. Wydawczyni periodyku MAMENO Mag, który wspiera edukacyjnie zdrowie postprodukcyjne kobiet postmenopauzalnych.
Mówią, że to przyjaźń trudna. Wymagająca. Plotkują, że zabiera urodę, wyprowadza z domu dzieci, wystawia partnerom walizki na próg. Nie ma co ukrywać – menopauza przyjaciółką łatwą nie jest. Jednak jak mało która – choćby nie wiem, jak zamykać jej usta – wykrzykuje prawdę.
Dlatego dla wielu z nas spotkanie z nią jest przełomem, który potrafi przenicować życie na lewą stronę. Jak nauczyć się żyć od…podszewki – pytają kobiety?
Tkaniny podszewkowe potrafią być dziełami sztuki. Jedwabne, zachwycające detalami: z krytymi szwami i brzegami. Weźmy taki wzór paisley – podłużna łezka z zakręconym ogonkiem. Ileż daje możliwości personalizacji! Można go łączyć w subtelne stylizacje lub odważnie dodawać do awangardowych kreacji w drugiej połowie życia. Czy będzie ono gorsze od czasu sprzed menopauzy, kiedy krępował nas często ciasny garnitur społeczno-kulturowych oczekiwań? Nie sądzę.
Jakość życia kobiet dojrzałych nie była do tej pory przedmiotem wielkiego zainteresowania ani nauk o zdrowiu, ani studiów socjologiczno-kulturowych. Teraz na szczęście to się zmienia.
Podczas szkoleń i webinariów na temat transformacji menopauzalnej pytana jestem o lektury, które przez ten czas przeprowadzą mądrze, które podpowiedzą, jak radzić sobie z jego licznymi wyzwaniami. Na polskim rynku wciąż niestety nie ma zbyt wielu dobrych opracowań ani porywających narracji na ten temat. Jest jednak kilka, które widzą w tym wszystkim nas – pełnokrwiste i wciąż mające apetyt na życie – kobiety.
Tym, które szukają sprawdzonych recept wyrwania się z piekła zdradzającego nas w tym czasie ciała, porwie zapewne „Menopausing, czyli nowy początek” Daviny MCCall. Autentyczne, często dramatyczne historie kobiet opisane przez Davinę, zakończone w większości przypadków wejściem na drogę powolnego wychodzenia z cierpienia fizycznego i psychicznego, niosą prawdziwe katharsis.
Niezwykle przystępnie i rzeczowo o transformacji menopauzalnej, stylu życia, diecie i świecie hormonów pisze dietetyczka, ale przede wszystkim praktyczka Ania Kopańczyk (Dieta po 40) w książce „Menopauza. Instrukcja obsługi”.
Targanym pytaniami o tożsamość, poszukującym odpowiedzi kim kobieta około- i postmenopauzalna jest, z pewnością przypadnie do gustu zbiór pogłębionych wywiadów spisanych przez psychoterapeutkę, Alicję Długołęcką „Przypływ. O emocjach i seksualności dojrzałych kobiet.”
Menopauzalnym matkom, ale także córkom, rekomenduję doskonale napisaną książkę autorstwa Agi Szuścik pt. „GinekoLOGICZNIE”. Ta wyjątkowa pozycja przeprowadza przez cały biologiczny aspekt życia kobiety: od menarche aż po menopauzę.
Dla tych, które chciałyby ożywić trupy w swojej sypialni lub wprowadzić do niej powiew nowości, polecam książkę „Najlepsze przed Tobą. O dojrzałej sztuce kochania” autorstwa terapeutek, seksedukatorek Olgi Żukowicz i Klaudii Latosik.
Jeśli zaś chcecie soczystej, eksperckiej i pełnej radości opowieści o tym jak zaprzyjaźnić się z menopauzą, to na rynku nie znajdziecie nic lepszego niż książka Ani Augustyn Protas „W pełni. Jak zaprzyjaźnić się z menopauzą i brać od życia to co najlepsze”. To apoteoza życia… po menopauzie, życia przeżywanego wzdłuż i wszerz przez kobietę, pacjentkę, ale przede wszystkim wielką przyjaciółkę wszystkich kobiet. Autorka z menopauzy ma czarny pas – wcześniej napisała równie doskonałą pozycję „O menopauzie. Czego ginekolog Ci nie powie”, która jest zapisem pogłębionej rozmowy z uwielbianym przez panie drem Tadeuszem Oleszczukiem.
