Dr n. med. Karina Barszczewska
Specjalistka ginekologii i położnictwa. W trakcie drugiej specjalizacji lekarskiej z seksuologii. Dyplomowana lekarka medycyny estetycznej. Szkoleniowiec z ginekologii regeneracyjnej i estetycznej.
Najczęstszymi przyczynami infekcji są zaburzenia flory bakteryjnej pochwy, obniżona odporność, niewłaściwe praktyki higieny intymnej takie jak irygacje pochwy, stosowanie antybiotyków, a także częste zmiany partnerów seksualnych w kontekście infekcji przenoszonych drogą płciową.
Objawy infekcji intymnej mogą być różne w zależności od jej rodzaju, ale najczęściej należą do nich świąd, pieczenie, zaczerwienienie okolic intymnych, nieprzyjemny zapach wydzieliny, zmiana jej konsystencji i koloru, a także ból podczas stosunku lub oddawania moczu. Niestety, wiele kobiet bagatelizuje te objawy lub leczy się samodzielnie, co prowadzi do pogorszenia sytuacji. Częstym błędem jest przerywanie leczenia po ustąpieniu pierwszych symptomów, co sprzyja nawrotom choroby. Nieprawidłowe leczenie może również skutkować przejściem infekcji w stan przewlekły, a także prowadzić do poważniejszych powikłań, takich jak zapalenie przydatków czy niepłodność.
Wyróżniamy infekcje bakteryjne, grzybicze oraz te przenoszone lub nieprzenoszone drogą płciową. Infekcje bakteryjne obejmują między innymi bakteryjne tlenowe zapalenie pochwy, chlamydiozę i rzeżączkę. Waginoza bakteryjna nie jest typową infekcją, lecz zaburzeniem mikrobiomu pochwy, w którym dochodzi do zmniejszenia liczby pałeczek kwasu mlekowego i nadmiernego rozwoju bakterii beztlenowych, co prowadzi do charakterystycznego rybiego zapachu i szarej wydzieliny. Chlamydioza i rzeżączka to choroby przenoszone drogą płciową, które mogą przebiegać bezobjawowo lub powodować upławy, pieczenie i ból podczas oddawania moczu.
Infekcje grzybicze, najczęściej wywołane przez drożdżaki z rodzaju Candida, objawiają się gęstą, białą wydzieliną, swędzeniem oraz zaczerwienieniem sromu. Inną infekcją przenoszoną drogą płciową jest rzęsistkowica, która powoduje pienistą, żółto-zieloną wydzielinę i nieprzyjemny zapach. Infekcje intymne to powszechny problem, który może mieć różne przyczyny, a ich objawy często są do siebie podobne, co utrudnia samodzielne rozpoznanie rodzaju zakażenia dlatego tak ważna jest konsultacja lekarska.
Aby zapobiec nawrotom infekcji, należy wprowadzić kilka istotnych zmian w codziennych nawykach. Przede wszystkim, leczenie musi być przeprowadzone do końca, nawet jeśli objawy ustąpią wcześniej. Niedokończona terapia może spowodować nawrót infekcji, często w bardziej uciążliwej formie.
Dr hab. n. med. i n. o zdr. Maciej W. Socha
Profesor UMK lekarz specjalista położnictwa i ginekologii, ginekologii onkologicznej, perinatologii & MBA in Healthcare Management
Jakie są najczęstsze przyczyny infekcji intymnych u kobiet i jak można im skutecznie zapobiegać? Jakie objawy towarzyszą infekcji intymnej?
Główną przyczyną jest brak odpowiedniej higieny, czym kobiety zaburzają florę bakteryjną okolic intymnych – pochwy, krocza, podbrzusza czy strefy anogenitalnej. To części ciała, gdzie występują dość specyficzne bakterie, zarówno te pożądane, jak i niepożądane. Jeśli przeważają te drugie, to dochodzi do tzw. waginozy bakteryjnej. Infekcje intymne mogą być też wywołane przez źle dobraną bieliznę, intensywną antybiotykoterapię, a nawet niewłaściwą dietę. Najpopularniejsze objawy zaburzeń bakteryjnych, które skłaniają kobiety do wizyty u ginekologa, to świąd pochwy albo nieprawidłowa wydzielina pochwowa, której często towarzyszy bardzo intensywny, nieprzyjemny zapach.
Jakie rodzaje infekcji intymnych występują? Czy dostępne są formy leczenia na wszystkie rodzaje infekcji intymnej?
Po bakteryjnych drugą najczęstszą formą infekcji intymnych są te grzybicze. Symptomy infekcji grzybiczych są dość charakterystyczne, bo towarzyszą im łatwo identyfikowalne upławy, więc pacjentki na ogół bardzo szybko zgłaszają się do ginekologa. Oprócz tego mamy jeszcze m.in. infekcje wirusowe czy przenoszone drogą płciową. Czasami występuje infekcja bakteryjno-grzybicza.
Każda pacjentka powinna wybrać się do lekarza aby otrzymać właściwą diagnozę i rozpoznać rodzaj infekcji intymnej. Natomiast bywa tak, że wiele kobiet nie ma możliwości odbycia wizyt. W tym przypadku w aptekach dostępne są także leki, które zwalczają infekcje o różnym podłożu – bakteryjnym, wirusowym i grzybiczym.
Jakie preparaty powinny być stosowane w różnych rodzajach infekcji intymnych?
Zdarza się, że kobieta nie ma możliwości pójścia do lekarza i rozpoznania typu infekcji. W takich sytuacjach można skorzystać z leku, który działa na wszystkie typy infekcji grzybiczej, bakteryjnej oraz wirusowej. Zalecam, żeby pacjentki dopochwowo stosowały też środki zawierające kultury bakterii i ewentualnie preparaty doustne. Niekiedy można stosować też preparaty z jodem, w określonych przypadkach jodowany powidon (jodopowidon) okazuje się skuteczny, a przed laty globulki z jodem często stosowało się zarówno leczniczo, jak i profilaktycznie.
Jakie zmiany powinny kobiety wprowadzić, aby infekcje intymne nie powracały?
Terapię należy stosować zgodnie z charakterystyką leku i nie wolno jej kończyć wcześniej niż zaleca producent, nawet jeśli objawy ustąpią. Jedna dawka leku może nie wystarczyć i po konsultacji z ginekologiem należy terapię przedłużyć. Po wyleczeniu infekcji należy zminimalizować ryzyko wystąpienia kolejnej m.in. poprzez zmianę nawyków higienicznych, czy zakup bielizny oddychającej.
